MIŞ GİBİ BİR 43'NCÜ FESTİVAL

İnsanın memleket sevgisi olunca bedeni uzakta olsa da ruhu illa memleketinde oluyor...

Kalbi herşey için atıyor da, memleket için atarken farklı atıyor..

Bu yıl festivali uzaktan izlemek durumunda kaldım ama hep yakın takipte idim...

Her zaman olduğu gibi aylar öncesinden merak ettim acaba bu yıl nasıl bir etkinlik olacak..

Hatta turizm konulu olsun diye önermiştim,bir yazımda..EMITT fuarında bir dayanışma sağlandı, bunu festivalde ana konu yapalım, Kriz döneminde insanların dikkatini bölgeye çekeriz diye..

Ekonomiye büyük canlılık sağlamak için fırsattı, çünkü..

Ama adı Kültür haftası olarak değişti...

Herkesin görüşünün alınacağı bir toplantı da düzenlenmişti.. Çoğunluk böyle istedi diye düşünmüştüm..

Toplantıda, komite başkanı,herkesin desteğini bekliyoruz derken,aslında biraz tedirgin olmuştum..

Doğrusu herkesin, her kesimin katılımının sağlanması olmalıydı....

Festival geldi çattı... İzledik ....

Tiyatro vardı, sanatçılar taş oydular, resim sergileri açıldı bunlar hoş şeylerdi...

Aslında daha açılışta kortej çok şey söylemişti de, halk ilerleyen günlerde katılım olur diye bekledi..Veya her zamaki gibi katılım öyle olacak diye düşünmüş olacaklar.......

Çünkü bu festivalin geçmiş kortejlerinde, her türlü devlet kuruluşları, özel sektör, okullar, yabancı forklör ekipleri öğrenciler, çiftçiler, sivil toplum örgütleri heyecan yüklü geçişler yaparlardı...

Festival her aşamada ,tam bir karnaval havasında...Köylerimiz kentlilerimiz el ele... Biz katılımın sağlanması derken bunu anlardık.. Bu herkesin desteği de demek....

Geldim, halkla konuştum, esnafla görüştüm, değişik meslek kuruluşlarından dostlarla.... Acaba ben mi yanılıyordum diye, düşündüm ama meğer öyle değilmiş...

Abartanlar da vardı ama....

Halk benimsememişti...Yani olması gereken katılım olmamıştı...

Demek halk herkesin desteğini bekleriz tarzında daveti'' mış'' gibi bir davet olarak algıladı..

Kerhen bir davet olarak yani..

Hatta toplantıya katılanlar oradaki önerilerin de çok dikkate alınmadığını söylediler..

Hatta toplantı verilmiş kararların dikte edilmesi ya da onaylattırma toplantısından öte bir şey olmadığı kanaati hakim toplumda.. Tabii bende de...

Sanırım festival komitesi çok başarılı bir festival yapacaklarını düşünüyorlardı ve bunun sonuçlarını kimse ile paylaşmak istemiyorladı.. Dar bir bakış açısı..Ve diktatörce...

Bence paylaştıkça çoğalma iddiasında olan bir yönetim, savunduğu ilkelerin arkasında durmalı, bunların halkdaki görüntülerini hesap edebilmeleri gerekirdi..

Hele tiyatrodan şikayet çok... Halkın geneline, talebine uygun değil de sanki salonda kendi parası ile herkesin geldiği bir tiyatro.... Toplumun değerlerini fazlası ile rencide etmiş...

Çok küfürlü bir oyun, insanları rencide etmiş...

Müslüman köyünde salyangoz satmak gibi birşey... Küfürsüz , nükteli, ince espirilerle de çok derin mesajlar verilebilir..

Nitekim Ömer Hayyam şiirlerinde, en ağır konuları en ince espirilerle , okuyucunun haleti ruhiyesini sarsacak şekilde ifade etmemiş mi...

Eskiden köylerimiz de heyecanla beklerdi festivali, çoğunun haberi yok..

İşin sonun davetin şeklinden belli..

Desteklerini bekliyoruz....

Kerhen, mış gibi...Dil ucuyla...

Bu davete mi?icap edilecek?. Davetse kim icap eder..,

Ya da davet ettik de gelmediler tarzında bir davet..

İnşaallah 44'ncüsünde herkesimin katılımı sağlanır... Sağlanmalı..... Eğer insanlar faydasını paylaşacaksa , katkısı oranında paylaşır zaten..

Kusura bakmayın,, halk taktir edemez biz öyle gösterelim diye uğraşmak boşa.. Bu halk herşeyi görüyor..

Şimdi değerlendirdikleri gibi... Değme eleştirmenlere taş çıkartırcasına..